Een zaadje in je hart

“Als ‘t zomer is
dan schijnt altijd de zon”
Dat is niet waar
zoals u weten kon.

Toch denken wij
in dichtende gedachten
dat we bij zomer
de zon moeten verwachten.

Maar meer dan eens
valt juist in zomers regen,
de mensen klagen
want dat valt hen dan tegen.

Toch schijnt de zon,
verscholen achter ’t wolkenkleed,
buiten ons zicht,
zoals een ieder weet.

Als dan geen regendrup,
zou vallen op de aard,
wat is een zonnestraal,
dan eigenlijk nog waard.

Geen vrucht of oogst,
zal slagen zonder beiden.
Het gras verdroogt,
en dor worden de weiden.

Zo heeft De Heer
het allemaal bedacht:
de regen valt,
terwijl de zon reeds wacht.

Om licht en warmte,
in overvloed te geven,
pas dan ontspruit voor u
en mij daaruit nieuw leven.

Het zaad gezaaid,
in een bereide akker,
behoeft die regen,
en daarna wordt het wakker.

door ’t warme zonlicht,
het ontkiemt, ontspruit,
doorbreekt de natte voren,
geen enkel zaadje gaat verloren.

Ook geestelijk gezien,
is het een vaststaand feit,
dat nu misschien,
er is een sombere tijd.

Maar buiten ’t zicht,
van ons beperkt vermogen,
daar schijnt het Licht,
van ‘s Heren mededogen.

Ook in jouw hart,
heeft God wat zaad bewaard,
zaad van geloof,

van liefde en vertrouwen.

Dat eens ontkiemt,
voor wie Gods licht laat schijnen,
van binnen,
en de kilte laat verdwijnen.

En dan ontspruit,
in tomeloze pracht,
een overvloed van vreugd
en innerlijke kracht.